Count Maynard III of Gorizia, the advocate of the Church of Aquileia, designates Ranieri Geno, the doge of Venice, as his official arbitrator in all the disputes he and his subjects have had with the Commune of Venice and the Venetian subjects.
In nomine Dei eterni, amen.
Anno ab incarnatione domini nostri Iesu Christi millesimo ducentesimo quinquagesimo tercio, die duodecimo intrante mense aprilis, indictione undecima, in palacio Ducatus Veneciarum, presentibus nobilibus viris testibus rogatis dominis Ugo de Reiffenberch, Chunrado de Lůenz, Peçemanno et Leupoldo de Ragonia, Ancio eiusdem loci, Guilielmo de Stasio de Tarvisio, Marco Geno, Petro Dandulo, Marino Superancio, Andrea Geno minore, Nicolao Navallario, Talliamento et Nicolao notariis curie Veneciarum et aliis multis.
Nobilis vir dominus Megenardus comes Goricie elegit et constituit dominum Rainerium Genum illustrem ducem Veneciarum in suum arbitrum super omnibus discordiis, querimoniis, peticionibus que sunt et fiunt inter ipsum dominum ducem et Comune Veneciarum et homines Veneciarum singulares et universales ex una parte et dictum comitem et suos homines singulares et universales ex altera usque ad presentem diem.
Promittens dictus dominus comes eidem domino duci stipulanti attendere et observare et attendi et observari facere quicquid dictus dominus dux dixerit, laudaverit, arbitratus et sentenciatus fuerit super omnibus predictis discordiis, querimoniis et peticionibus que fiunt ab utraque parte et que sunt inter partes usque ad hunc diem, ita quod idem dominus dux, tam pro parte sua et hominum Veneciarum predictorum quam pro parte dicti comitis et suorum hominum de hiis que dicta sunt debeat dicere, laudare, arbitrare et sentenciare sicut ei placuerit et sue discretioni videbitur faciendum, et quod ea que dixerit, laudaverit, arbitratus fuerit et sentenciatus pro dicto comite et parte sua et in favorem dicti comitis et partis sue a Comuni Veneciarum debeat firmiter observari.
Et ea que dicta sunt promittens idem dominus comes predicto domino duci stipulanti attendere et observare et attendi et observari facere sub pena duorum milium marcharum argenti sub obligatione omnium suorum bonorum presentium et futurorum, constituendo se precario possidere portum Latisane, mutam et quicquid ei pertinet in dicto portu Latisane, propter hoc insuper specialiter obligando et hoc cum dannisa et expensis restituendis, credendo de quantitate dannorum et expensarum soli verbo domini ducis vel sui nuncii specialis.
Ita quod pro predictis idem comes possit ubique conveniri et placitari renuntiando supra hiis omnibus iuris et legis, constitutioni, defensioni, fori privilegio, iuri canonico et civili, litteris papalibus et imperatoris impetratis et impetrandis et omni exceptioni et rei que posset obici contra hoc instrumentum vel factum.
Preterea nobiles viri domini Deetalmus de Cauriaco, Wilielmus de Fontebono, Clizoisb de Mels, Wicardus de Grisignana, Bernardus de Zucula, Karellus de Flagonia extiterunt fideiussores et principales debitores in solidum suprascripte pene duorum milium marcharum argenti pro predicto domino comite Goricie, ita quod, si dictus dominus comes non attenderet nec observaret que superius dicta sunt, dabunt et solvent domino duci et Comuni Veneciarum predictam penam duorum milium marcharum argenti et danna et expensas restituent que fierent vel haberentur pro predictis, et hoc promiserunt stipulanti eidem domino duci recipienti pro se et Comuni Veneciarum sub obligacione omnium suorum bonorum presentium et futurorum constituentes se precario possidere, ita quod pro hiis ubique possint conveniri et placitari, renuntiantes insuper omni iuri canonico et civili, epistole divi Adriani1 et nove constitutioni de duobus reis debendis2.
(SN) Ego Gabriel Paulinus notarius et ducalis aule Veneciarum cancellarius predictis interfui et rogatus scripsi, complevi et roboravi.
a) sic A: pro damnis, et saepe dannum loco damnum; dampnis ed. Joppi et undique sic. b) sic A; Clizolis ed. Joppi.
1) Digesta Iustiniani, 46.1.26: De fideiussoribus et mandatoribus: “Inter fideiussores non ipso iure dividitur obligatio ex epistula divi hadriani: et ideo si quis eorum ante exactam a se partem sine herede decesserit vel ad inopiam pervenerit, pars eius ad ceterorum onus respicit.”
2) Digesta Iustiniani, 45.2: De duobus reis constituendis.
This is essentially Count Maynard III of Gorizia subjecting himself to the will of the Venetian doge in order to solve all the disputes plaguing Veneto-Gorizian relations. What drove the Gorizian to this subjection?
Most probably, it was the failed campaign against the Spanheims of Carinthia, namely Philip Spanheim, that forced the Gorizians to find new allies in their neighborhood – the most logical, powerful ally would indeed be Venice. Moreover, Venice could always lend money, something that the counts of Gorizia, financially drained due to the years of episodic warfare, would be in dire need of.
The arbitrational sentence is not preserved, so it cannot be known how the doge proceeded to solve the disputes. What is known, however, is that the amicable relations continued and that in 1255 Count Maynard III officially swore to uphold the pacts between Venice and Patriarch Gregory of Montelongo signed in 1254 (see the pact here, doc. 1254_VG, Maynard’s promise here, doc. 1255_PM).
The publication of the facsimile of A (Venice, Archivio di Stato di Venezia, Miscellanea atti diplomatici e privati, busta 4, document number 143) is granted free of charge by Archivio di Stato di Venezia by way of the “simplified procedure” of publishing archival facsimiles (La circolare della Direzione generale archivi n. 39 del 29 settembre 2017: procedura semplificata: pubblicazioni online che perseguano finalità scientifiche o pedagogiche, non beneficino di inserzioni pubblicitarie o commerciali e non siano soggette ad accesso a pagamento).
Photo by the editor.
The digital facsimile remains under the exclusive copyright of Archivio di Stato di Venezia.