Era
Vol. 4: A 1209 usque ad 1300
Date
January 21, 1249
Place
Regestum

Wilhelm of Fontanabona sells Count Maynard III of Gorizia all his serfs throughout Istria, from San Giovanni di Duino southwards, for 1200 pounds of Veronese pennies. The Count promises to repay the debt in two installments: 600 pounds to be paid on the following feast of St. Peter and 600 on the following Christmas Day.

Source
A = Vienna, Haus-, Hof- und Staatsarchiv, Allgemeine Urkundenreihe, AUR 765.
Previous Editions
France Baraga (ed.), Gradivo za slovensko zgodovino v srednjem veku, vol. 6/1: Listine 1246–1255 (Ljubljana 2002), doc. 76, pp. 97–98.
FIM Edition
Diplomatic edition based on A.
Transcription

(SN) Die iovis, undecimo exeunte ianuario.

In orto Conradi de Pignano non longe a Ragonia, presentibus dominis Bernardo de Strasso, Friderico de Castello, Rodulfo de Souregnano, W̊lxalcho de Dewino, Cono de Mauruzo, Volrado de Pisino et Ber[tol]doa scriba domini comitis Meinardi subscripti, testibus rogatis et aliis.

Dominus Guilielmus de Fontana Bona precio mille et ducentarum librarum Veronensium parvulorum nomine vendicionis ad proprium pro libero et expedito allodio investivit dominum Meinardum comitem Goricie de omnibus hominibus parvulis et magnis utriusque sexus, quos et quas habet et possidet seu visus et usus est habere et possidere sive dominari, vel alius pro eo, in Instriab a Sancto Iohanne de Carsto supra per Istriam, et omni iure corporali et incorporali, utili et directo, quod habet et habuerit in eisdem, ubicumque inventi eciam fuerint, contenti Instriam fugitivi, et de omnibus eorum bonis presentibus et futuris, que habent et usi sunt habere et possidere, mobilibus et immobilibus, utilibus et dirrectisc; et per eum dominum comitem se posssidere manifestavit, dando ei licenciam intrandi tenutam, quos et quas homines et eorum bona et ius, quod in eis habet, promisit eidem domino comiti deffendere, guarentare et expendire ipsius domini Guilielmi expensis ab omni persona cum ratione, sicut pro tempore plus valeret aut in loco simili sub extimatione bonorum hominum, per se suosque heredes, sub obligatione omnium suorum bonorum, et supplevit per eum possiddere manifestando.

Et si dicti homines et eorum bona et ius et dominium, quod, que et quos habet dictus dominus Guilielmus in eis, plus valeret dicto pretio, eum investivit de illo nomine donationis inter vivos, quod amplius revocari non posset aliquo iure, consuetudine vel causa, renunciando omni iuri et consuetudini, per quod et quas posset venire contra predicta vel aliquid predictorum.

Quos denarios predictis comes stipulacione promisit dare et solvere, libras sexcentas, videlicet in festo Sancti Petri de iunio proximo, et alias sexcentas in proxima Nativitate Dominica predicto domino Guilielmo vel eius nuncio cum omni dampno et expendio et expensarum, expensis faciendis in iure et extra quocumque modo, in eius dicto simplici sine sacramento, sub obligatione omnium suorum bonorum, et suplevit et per eum dominum Guilielmum se constituit possidere, in toto videlicet debito et in parte recuperandis istum et promisionem faciensd, quod non probabit solutionem, finem, concordiam, remissionem, terminum tocius predicti debiti neque partis nec aliquid contra predicta vel aliquid predictorum, nisi hoc instrumento sibi reddito vel alio de solutione facto manu boni creditique notarii, et si contra fecerit, nichil valeat.

Ad hec dominus W̊lricus de Riphenberch, dominus W̊lxalchus de Peuma, dominus W̊lcherius de Durinberch iussu et voluntate predicti domini comitis constituent se fideiussores et principales debitores unumquemque in solydum, ad quem dictus dominus Guilielmus se tenere voluerit, renunciantes quod non possint dicere sive uti, quod pro alieno negocio et sine causa forent obligati, et quod pro parte debeant conveniri, et quod electio unius pro parte non liberet alium pro alia parte, epistole divi Adriani, auxilio Senatus, iuri ypotecarum, et omni auxilio iuris et consuetudinis quibus possent se ab hac obligatione deffendere.

Anno domini millesimo ducentesimo quadragesimo nono, indictionis octave.

Ego Antonius de Malerbis domini Frederici imperatoris notarius hiis interfui et rogatus scripsi.

Apparato critico

alac. A; em. Banić.  bsic A: pro Istria.  csic A.  d) et promisionem faciens] iter. A.

Selected Bibliography
Pio Paschini, “Bertoldo di Merania patriarca d'Aquileia (1218–1251),” Memorie storiche forogiuliesi 16 (1920): pp. 71–72.
Peter Štih, I conti di Gorizia e l’Istria nel Medioevo (Rovinj 2013), p. 190.
Editor's Notes

This purchase of surfs in Istria from Wilhelm of Fontanabona comes as preparation for the inevitable war between the newly Guelph Patriarch Berthold and the staunch Ghibelline champion, Count Maynard III of Gorizia (see Paschini, cited above).

While Woscalc of Duino was mentioned as the patriarch’s ministerial in 1238 (see doc. 1238_PGI), the same knight is now featured among the faithful service nobility of House Gorizia, including the ministerials of Pazin in Istria (on which see Štih, cited above).

How to Cite
First citation: Josip Banić (ed.), Fontes Istrie medievalis, vol. 4: A 1209 usque ad 1300, doc. 1249_FM, fontesistrie.eu/1249_FM (last access: date).
Subsequent citations: FIM, 4: doc. 1249_FM.