Lord Frederick of Prampero sells Momjan for two hundred marks of Aquileian coins to Count Henry II of Gorizia.
In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, amen.
Anno a nativitate Domini millesimo trecentesimo undecimo, indictione nona, die undecimo exeunte decembri, presentibus venerabilibus viris dominis fratre Alberto Somaquensis monasterii abbate reverendi patris domini Ottoboni Dei gratia sancte sedis Aquilegensis patriarche vicario, Iohanne Rosacensis monasterii abbate, nobilibus dominis Gotfrit et Wlvino fratribus militibus de Guotinich, Petro et Constantino fratribus militibus de Utino, Frederico de Pers, Henrico notario et Sigardo de Vençono et aliis ad hoc vocatis.
Nobillis vir dominus Fredericus de Pranberch filius quondam domini Henrici de Glemona pro se suisque heredibus de sua manu et tenuta dedit, vendidit atque iure recti et legalis feudi domini patriarche et Aquilegensis ecclesie investivit magnifico et potenti domino Henrico Goricie et Tirolis comiti, pro se suisque heredibus ementi et recipienti, ac cui ius suum dare voluerit, castrum sive locum de Mimilgano cum omnibus et singulis ipsi castro de iure spectantibus et pertinentibus, et hoc precio et foro ducentarum marcarum denariorum Aquilegensis monete, quod totum a dicto domino comite confessus fuit et contentus habuisse ac integre recepisse, renuncians exceptioni non habiti, non recepti, non numerati et soluti precii tempore huius contractus et omni legum et iuris auxilio, ad habendum, tenendum, possidendum, dandum, donandum, vendendum, pro anima et corpore iudicandum et quicquid sibi suisque heredibus, et cui ius suum dare voluerit, perpetuo placuerit faciendum, iure feudi semper salvo, sine contradictione et repeticione ac inbrigamento dicti domini Frederici suosque heredibus aut alicuius alterius persone, cuius castri possessionem eidem domino comiti dedit incontinenti, dando plenam licenciam et auctoritatem intrandi et retinendi tenutam dicti castri auctoritate propria.
Dicens quoque dictus dominus dictum castrum nemini fore datum seu modo aliquo aligenantum ante hanc dacionem et vendicionem in dictum dominum comitem factam.
Et si valeret plus precio nominato, quod plus esset, eidem donavit atque dedit donacionis nomine que dicitur inter vivos, promittens quoque dictus dominus Fredericus pro se suisque heredibus ipsi domino comiti, pro se suisque heredibus stipulanti, dictam vendicionem, dacionem, donacionem et omnia ac singula suprascripta perpetuo firma, rata et grata habere et tenere et nunquam per se vel alterum racione aliqua seu causa dicere, facere vel venire, sub pena dupli dicti castri, ut pro tempore plus valuerit minus quinque solidis Veronensium parvorum, qua tociens peti et exigi possit cum effectu quociens factum fuerit contra predicta. Qua soluta vel non, omnia et singula suprascripta firma sint et rata et presens instrumentum nichilominus perpetuo obtineat plenum robur.
Insuper autem promisit dictus dominus Fredericus refutare dictum castrum et ius suum quod habet in ipso in manibus domini patriarche quandocumque, sine fraude, per ipsum dominum comitem fuerit requisitus.
Obligando pro supradictis omnibus atendendis omnia sua bona mobilia et inmobilia presencia et futura.
Actum Utini in burgo inferiori in domo illorum de Villalta in camera in qua morabatur dominus comes predictus.
(SN) Et ego Franciscus Nasuti de Utino inperiali auctoritate notarius predictis omnibus interfui et rogatus scripsi.
It is not known why exactly the lords of Momjan lost Momjan, but in 1311 the castle with the appertaining district was in the hands of Weichard II of Petrapilosa, who sold it to Frederick of Prampero for two hundred marks of Aquileian coins (document soon to be edited here). The same Lord Frederick of Prampero then sold it to Count Henry II of Gorizia, as attested by the hereby edited charter. Several months later, on October 6, 1312, Patriarch Ottobono officially confirmed this sale by solemnly investing the Gorizian count with Momjan (document soon to be edited here; see Štih, cited above). This marks the beginning of a new era for Momjan – the age of the counts of Gorizia.