Count Albert I of Gorizia grants to his faithful vassal Charles called Carstmann of Pazin and his heirs and brothers half of a mill on the River Raša, which had reverted to the count after the death of Nassinguerra, son of Lord Wernher of Rakalj, as a legal and proper fief with all its appurtenances.
Nos Albertus comes Goricie, Tyrolis, Aquileigensis, Tridentine et Brixinensis ecclesiarum advocatus, tenore presentium confitemur dilecto fideli nostro Karulo dicto Charstmanno de Pissino et suis heredibus ac fr[atr]ibusa suis molandinum midium in fluvio qui dicitur Rasch, quod nobis per mortem Nasingwerre filiob domini Werenheri de Castello Novo vacare cepit, cum omnibus pertinentiis suis contulimus pleno iure ad habendum, tenendum et pariter possidendum in rectum feodum penitus et legale.
Actum in Ungrispach sub anno domini MoCoCoLXXX VIII, prime indictionis, XII exeunte iunio, presentibus militibus Ulrico de Treven et Andrea de Peumo, Heinrico de Scherphenberh, Martino dicto Comar, Hainçmanno camerario, Marchwardo plebano de Lawant et canonico Inticense et pluribus aliis fide dingnisc.
Unde ad maiorem cautelam huius facti presentem cedulam sigillo nostri muniminis iussimus roborari.
(SP)
a) sic fribus A; fratribus em. Kos. b) sic A: pro filii. c) sic A.
The present charter shows that Rakalj / Castelnuovo d’Arsia was governed by the ministerials of the counts of Gorizia and formed part of the so-called “Gorizian Istria”. The Carstmann mentioned in the document is the brother of Henry of Pazin, the most prominent Istrian ministerial of House Gorizia during the period.