Count Maynard III of Gorizia gives Pietro Dandolo another third of the fief that his uncle and father, Maynard II and Engelbert III, had granted to the late brothers Andrea and Enrico Dandolo and their nephew Marino. The Dandolos thus concentrate two-thirds of the said fief in their hands, which includes half of the tithes in Kaštion and Pidrizago and eight tithes in Piran.
In Christi nomine, amen.
Nos Meinardus comes Goricie advocatus Aquilegensis ecclesie inperpetuum.
Cum bene meritis nostris dignum scit nos gratias et honores impendere, illos efficacius promovere nos convenit, qui pociora nobis possunt fidelitatis servicia exhibere.
Cum igitur Andreas et Henricus Dandoli fratres, relictis legitimis heredibus, et Marinus Dandolus nepos eorum, prout audivimus absque omni heredum solacio, nobiles viri Veneciarum progenitorum nostrorum fideles, divino faciente iudicio viam scint universe carnis ingressi, qui a domino Meinardo patruo et a domino Engelpreto patre, nostris felicis recordacionis comitibus Goricie, medietatem decimarum de Castillono et de Pidriçago et octo decimas in Pirano inperpetuum cognoverint ad feudum, et tandem vir nobilis et fidelis Petrus Dandolus, filius bone memorie Iohannis Dandoli, filii Andree prefati, tercie partis predictorum feudorum a prenominato comite Meinardo patruo nostro investituram assumpserit, uno predictorum alteri succedente, sine fidelitate, sine commendacione et sine alio quolibet servicio exhibendo, secundum quod nobis liquido constituit per instrumentum publicum confectum per manum Viviani notarii presentibus viris ydoneis millesimo ducentesimo decimo, die decimoseptimoa mensis marcii, XIIIe indicionis.
Inclinati precibus memorati Petri Danduli, quem fidelitatis titulus recomendat, et considerantes futuram gratiam quam a nobis et nostris heredibus potteritb in posterum promereri, Petrum eundem de duabus partibus predicti feudi, de tercia videlicet, que ipsum tangit hereditario iure, ac de alia tercia parte cohereditatis sue, dicto Marino absque legitima posteritate defuncto, ipsis forma et pacto, sicudc predicti progenitores eius investiti fuerant, duximus liberaliter investiendum, ut dictum suum rectum et legale feudum perpetuo in pace possideat et quiete, facientes sibi gratiam specialem pro eo quod, defuncto predicto comite Meinardo patruo nostro, investituram sui recti feudi debito tempore non pettivit a nobis, quo minus si alias sibi preiudicaret de certa sciencia nostra dictorum feudorum beneficium asequatur.
Huius rei sunt testes: domini Marcus Çeno et Marinus Sourancius Veneti, Octobergonia de Spinenberch, Wolricus de Reiffenberch, Philipus de Wasenstain, Bonomus de Varmo et alii plures.
Actum in domo Caduli de portu Latixane anno domini millesimo ducentesimo quinquegesimo primo, VIIIIe indicionis.
Ad huius rei evidentiam et stabilem firmitatem presens scriptum manu publica fieri (SN) et nostro sigillo fecimus roborari.
Ego Antonius de Malerbis domini Fre(derici) quondam imperatoris notarius hiis interfui et rogatus scripsi.
a) sic B: pro decimo octavo. b) sic B et saepe sic. c) sic B.
The references charter of enfeoffment from 1210 written by Vivian is preserved, albeit as a certified copy from 1299, and it will be published here in the near future. That charter is dated “die quartodecimo exeunte mense marcio”, that is, March 18, not “decimoseptimo mensis marcii” as stated in the present document.
Count Maynard III of Gorizia was in the company of his faithful service nobility, Ulrich I of Rihemberk and Philip of Kožljak, one of his most important Istrian ministerials.
The enfeoffment will be repeated in 1282 by Count Albert I of Gorizia (document to be edited here in the near future).